فایروال‌های Stateless (بی‌حالت)، از اطلاعات مبدأ، مقصد و سایر پارامترهای بستۀ داده استفاده کرده تا بفهمند که آیا این داده‌ها تهدیدآمیز هستند یا خیر. این پارامترها باید توسط سرپرست یا تولیدکنندۀ فایروال، با توجه به قوانینی که از قبل تعیین کرده‌اند، تنظیم شود.

اگر بستۀ داده‌ای از محدودۀ پارامترهای مورد قبولِ در نظر گرفته شده خارج شود، پروتکل‌های فایروال stateless، تهدید را شناسایی کرده و سپس داده‌های موجود در آن را محدود یا مسدود می‌کند.

فایروال‌های stateless از اطلاعات بسته‌های داده مانند این‌که این بستۀ داده به کجا هدایت می‌شود، از کجا آمده است و سایر پارامترها، استفاده می‌کنند تا بفهمند که آیا این داده‌ها تهدیدآمیز هستند یا خیر. این پارامترها باید توسط سرپرست یا تولیدکننده و با توجه به قوانینی که از قبل تعیین کرده‌اند، تنظیم شود.

اگر بستۀ داده‌ای از محدودۀ پارامترهای مورد قبولِ در نظر گرفته شده خارج شود، پروتکل‌های فایروال stateless، تهدید را شناسایی کرده و سپس داده‌های موجود در آن را محدود یا مسدود می‌کند.

• فایروال‌های stateful می‌توانند زمانی که از داده‌های غیرمجاز برای نفوذ به شبکه استفاده می‌شود، آن‌ها را تشخیص دهند.
• یک فایروال stateful با قابلیت بررسی دقیق داده‌ها، توانایی ثبت و ذخیرۀ جنبه‌های مهم اتصالات شبکه را نیز دارد.
• در فایروال‌های stateful، برای این که ارتباطات ما عاری از اشکال باشند، نیازی به باز بودن تعداد زیادی از پورت‌ها نیست.
• فایروال‌های شبکۀ stateful می توانند نوع رفتاری حملات را ثبت کرده و سپس، از دانش به‌دست آمده در مقابل حملات آینده استفاده کنند. این یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های فایروال‌های stateful در مقابل انواع stateless است. به عنوان مثال، این فایروال قادر است به صورت خودکار از یک حمله سایبری خاص که در آینده رخ می‌دهد، بدون نیاز به به‌روزرسانی، جلوگیری کند.
• یک فایروال stateful در حین فعالیت “یاد می‌گیرد”، که این ویژگی‌اش باعث می‌شود بتواند بر اساس آنچه در گذشته اتفاق افتاده، تصمیمات حفاظتی مناسبی را اتخاذ کند. همین ویژگی، این فایروال را به گزینه‌ای مناسب برای تحقق مدیریت یکپارچۀ تهدید (UTM) تبدیل کرده که می‌تواند عملکردهای مختلف امنیتی را در قالب یک دستگاه واحد به انجام برساند.

• به جز زمان‌هایی که فایروال‌های stateful دارای آخرین به‌روز‌رسانی‌های نرم‌افزاری باشند، دارای آسیب‌پذیری‌ بوده و ممکن است توسط هکرها به خطر افتاده و سپس کنترل شود.
• در مورد برخی از فایروال های stateful، می‌توان آن‌ها را طوری فریب داد که اجازۀ اتصال‌های خطرناک را بدهند.
• فایروال های stateful ممکن است بیشتر مستعد حملات شخص میانی  (MITM)  باشند، که در این حملات، فرد مهاجم در میان مسیر ارتباطی دو نفر قرار گرفته و ترافیک را شنود کرده یا آن را تغییر می‌دهد.

حملهٔ شخص میانی (Man-in-the-Middle که با مخفف MITM شناخته شده ‌است)، در رمزنگاری و امنیت کامپیوتر، شکلی از شنود به صورت فعال است که در آن فرد مهاجم یا همان هکر، اتصالات جداگانه‌ای را با قربانیان برقرار کرده و پیام‌های مابین آن‌ها را شنود و بازپخش می‌کند، به گونه‌ای که آن‌ها را متقاعد کند که با یکدیگر به‌طور مستقیم و تحت یک اتصال خصوصی، ارتباط برقرار می‌کنند، در حالی که تمام مکالمات توسط مهاجم کنترل می‌شود.

اکنون که تفاوت بین پروتکل های فایروال Stateful و Stateless را می‌دانیم، کدام‌یک بهتر است؟ هنگام تصمیم‌گیری برای استقرار فایروال در سازمان، ملاحظات خاصی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید.

انتخاب فایروال برای کاربردهای شخصی

افراد معمولاً با استفاده از فایروال stateless مشکلی ندارند، به خصوص به این دلیل که فایروال‌های stateful اغلب هزینه بیشتری دارند. با این حال، به خاطر بسپارید که: فایروال‌های stateful راه‌حلی “هوشمند” ارائه می‌دهند؛ این نوع فایروال می‌آموزد که چگونه ترافیک را بر اساس آن‌چه که در گذشته اتفاق افتاده و آن‌چه را که هنگام بازرسی داده‌های دریافتی می‌بیند، فیلتر کند.

از سوی دیگر، در بسیاری از موارد، فایروال‌های stateless، باید توسط متخصصی که با انواع ترافیک و حملات ناظر به شبکه آشنا است، به دقت پیکربندی شوند؛ این امر مستلزم آن است که افراد، آموزش بیشتری قبل از انجام کار دیده و وقت و انرژی بیشتری صرف شود.

فایروال Stateful در مقابل Stateless برای استفاده در کسب‌وکارهای کوچک

شرکت‌ها به‌دلیل مقرون به صرفه بودن ، برای کسب‌وکارهای کوچک، ، بیشتر به سمت فایروال‌های stateless متمایل هستند. از آن‌جایی که در شرکت‌های کوچک ترافیک ورودی کمتری نسبت به شرکت‌های بزرگ وجود دارد، احتمال تهدیدات نیز کمتر خواهد بود؛ بدین خاطر، صاحبان کسب‌وکارهای کوچک تمایل بیشتری برای راه‌اندازی فایروال‌های stateless دارند.

فایروال Stateful در مقابل stateless برای سازمان‌های بزرگ

برای شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ‌، فایروال‌های stateful انتخاب بهتری هستند.

از آن‌جایی که آن‌ها مرتبا بسته‌ها را از فیلتر می‌گذرانند، می‌توانند با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده از فعالیت‌های قبلیِ شبکه و تعیین میزان خطر تهدیدات جدید، خود را برای حفاظت در برابر انواع تهدیدات سازگار کنند.