هوش مصنوعی (AI) نیروی محرکه انقلاب تکنولوژیک امروزی می باشد. حضور همه جانبه هوش مصنوعی به ویژه در مباحث امنیت سایبری برجسته است. ترکیبی از الگوریتم‌های تطبیقی هوش مصنوعی و قابلیت‌های گسترده پردازش داده ، عوامل مخرب و هکرها را قادر به توسعه حملات پیچیده مهندسی اجتماعی کرده است. چنین استراتژی هایی که قبلاً به شدت به مداخله انسانی متکی بودند، اکنون به طور تدریجی خودکار و پنهانی می شوند.

مهندسی اجتماعی ، توسط هوش مصنوعی ، با شناخت بیشتر ویژگیهای فردی ، راههای بیشتر و زیرکانه تری برای  فریب افراد به کار می برد.  مهندسی اجتماعی  با احساسات، اعتماد و ادراک افراد بازی فریبکارانه می کند. هوش مصنوعی با ارائه ابزارهایی برای اجرای این استراتژی های فریبنده با دقت و مقیاس بالا،  تهدیدات سایبری را افزایش می دهد.

Deep Fakes یا جعل عمیق:

ظهور دیپ‌فیک‌ها، که ویدیوها و تصاویر ساخته‌شده با هوش مصنوعی هستند. چالشی منحصربه‌فرد را به وجود می‌آورد. این خلاقیت‌های دقیق و وحشتناک می‌توانند از چهره‌های قابل تشخیص تقلید کنند تا اطلاعات گمراه‌کننده را منتقل کنند، اختلالات سیاسی را سازماندهی کنند یا در باج‌گیری هدفمند شرکت کنند.

بات‌های رسانه‌های اجتماعی:

بات‌های مبتنی بر هوش مصنوعی به پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی هجوم می‌آورند و خود را به عنوان کاربران واقعی نشان می‌دهند. ماموریت آنها چیست ؟ افکار عمومی را تحت تأثیر قرار دهند، موضوعات تفرقه افکنانه را تقویت کنند و دروغ ها را منتشر کنند. شناسایی این ربات‌ها با تعاملات انسانی خود بسیار چالش برانگیز است.

پیامدهای بالقوه افزایش یافته توسط هوش مصنوعی :

آسیب به شهرت:

کمپین‌های اطلاعات غلط سنتی( کمپین های عوامل مخرب قبل از ظهور هوش مصنوعی ) محدودیت‌هایی داشتند. اما هوش مصنوعی با تجزیه و تحلیل داده های گسترده، می تواند اطلاعات نادرست را برای جذب مخاطبان خاص اصلاح کند. محتوای ایجاد شده با هوش مصنوعی، مانند دیپ‌فیک، می‌تواند مرز بین واقعیت و تخیل را محو کند و منجر به آسیب عمیق به شهرت شود.

ضررهای مالی:

کلاهبرداری (Scams) و فیشینگ حملات ثابت عصر دیجیتال هستند. اما با توانایی هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل رفتارهای دیجیتالی افراد، کلاهبرداری ها به طرز وحشتناکی شخصی می شوند و احتمال فریب را بیشتر می کنند.

نقض داده‌های حساس:

هوش مصنوعی تشخیص آسیب‌پذیری در سیستم‌ها را تسریع می‌کند و حتی قبل از اینکه سازمان‌ها تهدیدی را تشخیص دهند، منجر به نقض سریع اطلاعات می‌شود.

اختلالات عملیاتی:

بدافزار مجهز به هوش مصنوعی تطبیقی می‌تواند اقدامات متقابلی را در زمان واقعی در برابر دفاع ایجاد کند که منجر به حملات طولانی‌تر و مخرب‌تر می‌شود.

به خطر افتادن سیستم:

تشخیص الگوی هوش مصنوعی می تواند نقاط ضعف سیستم را که نادیده گرفته شده است، کشف کند. ابزارهای هوش مصنوعی اغلب با دور زدن هشدارهای امنیتی سنتی پس از ورود، می توانند به طور مخفیانه پیمایش کنند، داده های با ارزش را پیدا کنند و آنها را استخراج کنند، .

آموزش کارکنان:

آموزش و به روز رسانی منظم دانش سایبری کارکنان در برابر تهدیدهای نوظهور بسیار اهمیت دارد. تمرین‌های شبیه‌سازی شده می‌توانند انعطاف‌پذیری و قدرت تشخیص را در کاربران مورد ارزیابی قرار دهد و قابلیت‌های دفاعی در دنیای واقعی خود را تقویت کنند.

به کارگیری اقدامات متقابل هوش مصنوعی:

استفاده از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار دفاعی می‌تواند خنثی‌سازی تهدید پیش‌بینی‌کننده و پیش‌گیرانه را ارائه دهد و یک قدم جلوتر از عوامل مخرب بماند.

پروتکل‌های امنیتی قوی:

استراتژی‌های جامع امنیتی ، از سیاست‌های رمز عبور سخت‌گیرانه گرفته تا ارتباطات رمزگذاری‌شده، می‌توانند یک مانع دفاعی بزرگ ایجاد کنند.

مراقبت از ایمیل:

به ایمیل های ورودی ناشناس با شک و تردید برخورد کنید. صحت آنها را تأیید کنید و مراقب تناقضات باشید.

احتیاط در رسانه های اجتماعی:

اقدامات سختگیرانه حفظ حریم خصوصی را اتخاذ کنید، تعاملات دیجیتالی ناشناخته را بررسی کنید و عاقلانه اطلاعات را به اشتراک بگذارید.

امنیت اکانت پیشرفته:

از احراز هویت چند عاملی استفاده کنید و از ابزارهای مدیریت رمز عبور برای افزایش ایمنی حساب استفاده کنید.

دوگانگی هوش مصنوعی، هم به عنوان یک تهدید بالقوه امنیت سایبری و هم به عنوان یک ابزار دفاعی، بر چشم انداز دیجیتال در حال تحول تأکید می کند. پیمایش در این زمین مستلزم هوشیاری، سازگاری و اقدامات پیشگیرانه استراتژیک است که از محافظت قوی در برابر حوزه همیشه در حال پیشرفت مهندسی اجتماعی مبتنی بر هوش مصنوعی اطمینان حاصل می کند.